gülabzən

gülabzən: is. <fars.> Gülab saxlamaq üçün aşağısı girdə, boğazı dar, uzun və qəşəng formalı çini, ya metaldan qab; gülabqabı, gülabsüzən. . . Mərsiyəxan gülabdanı alıb ətirləndi. Ç.. Dərhal xəlifə . . mis satıllarda şərbət, əlində gülabdan camaat ilə bir yerdə küçəyə çıxardı. H. S.. Birdən <Mehribanın> gözləri pəncərənin üstündəki gülabpuşa sataşdı. H. Seyidbəyli.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

gülabzən — f. «gülab vuran» gülab tökmək üçün sürahiyə oxşar qab; gülab qabı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
gülabpuş — f. «gülab səpən» bax: gülabzən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
düşbərəxor — is. <düşbərə və fars. . . . xor> Düşbərə qabı; içinə qaşıqxörəyi tökülən qab. Ləməyə bəzən çini gülabzən, böyük, görkəmli, dayaz düşbərəxor (supnik) düzülərdi. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
satıl — is. Su, süd və s. tökmək üçün armudu formada ağzı gen iri mis qab. Dərhal xəlfə ağ qalaylanmış mis satıllarda şərbət, əlində gülabzən camaat ilə bir yerdə küçəyə çıxardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəlfə — is. <ər.> 1. Köhnə məişətdə: toy və yas məclislərini idarə edən şəxsə verilən ad. Son zamanlaradək Kəblə Nəsiri məhəllənin xeyir və şərində «xəlfə» görmək olardı. S. H.. Dərhal xəlfə ağ qalaylanmış mis satıllarda şərbət, əlində gülabzən,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias